Bir süredir çevre mühendisliğinin meslek meseleleri üzerine fikir beyan ediyorum. Şimdiye kadar genelde hep bu mesleğin eğitim-öğretimi ve sorunlarına değindim. Şimdi biraz da mesleki eğitimden sonra mesleğin icrasındaki sorunlar üzerine eğilelim.
Mesleğin sorunları sadece bu mesleğin eğitim-öğretiminde değil, icrasında da kendini gösteriyor. Çevre mühendislerinin özlük haklarının geliştirilmesi, istihdam ve işsizlik sorunu, çevre mühendislerinin kendilerini geliştirme/geliştirmeme sorunları, ücretler, çevre mühendisleri arası irtibatsızlık, birliktesizlik sorunu gibi daha pek çok konu ve sorun da üzerinde tartışılmayı, geliştirilmeyi ve çözülmeyi bekliyor.
Çevre mühendisliği öğrencileri daha mezun olmadan bile iş arama kaygısına düşmektedirler. Her yıl verilen yüzlerce mezundan acaba kaç tanesi mesleğiyle ilgili bir iş bulabiliyor? Kaç tanesi farklı işlerde çalışıyor? Kaç tanesi de işsiz? Elimde resmi bir veri yok ama etrafımda gördüğüm kadarı ile şunu söyleyebilirim ki iş bulma ile okulda yapılan dereceler arasında maalesef doğrusal bir bağlantı yok. Sanırım iş bulmayı etkileyen/sağlayan sebepler çok farklı ve bunlar arasında derslerdeki başarı çok da önemli bir etken değil.