Yarın (24 Kasım 2012), Öğretmenler Günü. Bu nesillerin ve gelecek nesillerin mimarı olan öğretmenlerimizin günü. Her ne kadar öğretmenlerimize ait senede bir gün hatırlama günü ihdas edilmiş olsa da onları sadece bir gün için hatırlamak yetmez. Madem ki onlar nesillerin mimarı o hâlde onlara da ona göre davranmamız gerekir. Bu işi düzenli maaş getiren alelade bir meslek gibi görmek olmayacağı gibi öğretmenlerimizi sürekli tatil yapan, yan gelip yatan bir meslek sahibi olarak da görmek olmaz. Devletimizin de aslında sadece öğretmenlerimizi değil hiç bir kamu çalışanını yoksulluk sınırı altında çalışmaya mecbur bırakmaması, ek iş yapmak mecburiyetinde bırakmaması gerekir. Ülkemizin geleceği; öğretmenlerimize verdiğimiz kıymet ve imkân, onların da bunun gereğini layıkıyla yapmalarına bağlıdır. Ancak o zaman geleceğe umut ve ümit ile bakmaya devam edebiliriz.
Bu vesile ile, başta kendi öğretmenlerimin olmak üzere tüm öğretmenlerimizin Öğretmenler gününü tebrik ediyor, tek tek her birinin ellerinden öpüyorum.
Hürmet, muhabbet, selam ve dua ile,
Kâmil VARINCA
